OPA ρε κουμπάρε!

Μιλούμε για ΤΗΝ πλύση εγκεφάλου. Επήα να γράψω midterm τζαι αντί να σκέφτουμαι πότε χρησιμοποιώ την τιμή BID αντί την τιμή ASK, εσκέφτουμουν "ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΨΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ ΠΕΡΑΣΜΕΕΕΕΕΕΝΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΚΙ ΟΛΑ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗΗΗΗ ΞΑΝΑΑΑΑ ΟΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑ".

Πόρωση! Ποτέ δεν υπολόγιζα να γίνω φαν του Αλκαίου στα γεράματα (τζαι στα δικά του τζαι στα δικά μου) αλλά έχουμε να ζήσουμε πολλούς ξεπεσμούς ακόμα σε τούτη τη ζωή.

Το παραδέχομαι και δεν ντρέπομαι. Όποτε το ακούω, κάμνω παναήρι και το χαίρομαι.

Στο κάτω κάτω, τα όππα και τα τάχτιριτι θα μας μείνουν.

Γεια μαααααςςςςς

Ξέχασα το password του blog μου από τον καιρό που έχω να γράψω. Δεν είμαι αδικαιολόγητη όμως.. Δεν ξέρω, εδώ και μήνες, πού παν τα τέσσερά μου. Ποια είμαι, πάω καλά;, "στραβός ειν ο γυαλός ή στραβά αρμενίζω;"

Μέχρι που έπαθα επισήμως και δια στόματος ιατρού Πρώτων Βοηθειών την υπερκόπωση και ησύχασα. "Χρειάζεται ξεκούραση" ήταν η διάγνωση, μετά το πίμπι στο κωλί. Πε το και στον μάστρο μου που καρτερά τις εκκρεμότητες, στο μάστερ που εν καταλάβει που έτσι αρρώστιες και στο γάμο που με περιμένει να τον στήσω.

Τελικά εν τζαι θέλεις πολλά για να κλατάρεις. Λίγη παραπάνω πίεση που τζείνη που αντέχεις συνήθως και το σώμα σου αρχίζει να παίζει καστανιέτες.

Κάποτε ενόμιζα ότι ...σώννω. Πελλάρες. Πού να κάμω τζαι κανένα κοπελλούδι δηλαδή.. Πολλά τα γέλια...

Bocelli και ...κλάμα ο λαός!

Θέλεις φταίει ότι δεν έγραψα καλά στο Finance? (καταραμένο annuity - καλά το εκατάλαβα ότι δεν σε είχα καταλάβει!!%^^$$&^#^$#).
Θέλεις ότι πονούν τα κόκκαλά μου και θα αδιαθετήσω; Έχω μια ακατανίκητη επιθυμία να κλαμουριστώ! Να σύρω κλάμα του άλλου κόσμου ρε κουμπάρε!!! Έτσι! Να ξεσπάσω! Μόνο γέλια τζαι χαμόγελα; Τζαι το κλάμα εν μες τη ζωή!

Άμα θέλω να κλαμουριστώ, βάλλω Bocelli! Αν δεν έτυχε να τον ακούσετε ποτέ, κάμετε μου τη χάρη και πατάτε το play στο videoύδι. Ο άνθρωπος είναι Τ Υ Φ Λ Ο Σ!!! Έχασε την όρασή του στα 12 του, μετά από ένα ατύχημα σε ποδοσφαιρικό αγώνα που έπαιζε. Είχε γλαύκωμα, το οποίο προχώρησε σε τύφλωση. Όταν τον άκουσα στην Κύπρο να τραγουδά το Melodramma και τον Caruso, ελούθηκα τα στην συναυλία (χωρίς ντροπή για τους γύρω μου και τον φίλο μου τον Λέαντρο που πήγε μαζί μου για παρέα και συνειδητοποίησε ότι η φίλη του εν πελλή για δέσιμο...).

Ως άτομο με προβλήματα όρασης, δεν θα μπορούσα να διανοηθώ να χάνω την όρασή μου (πτου - πτου - πτου). Και επίσης δεν θα μπορούσα να διανοηθώ να έχω όρεξη να ασχοληθώ με κάτι όμορφο, όπως η μουσική και το τραγούδι.

Ο συγκεκριμένος άνθρωπος με διαψεύδει. Άμα θέλεις, μπορείς. Μπορείς και θαύματα...

Ουυυυ στραβάρα μου!!!

Ώστε, εχώρισεν η Μενεγάκη... Τζαι ήταν τζαι μαραζωμένη στην εκπομπή της... Ώστε;

Κορούδες και απανταχού ευαίσθητοι, παρετάτε να χαλάτε τη ζαχαρένια σας γι αυτήν την είδηση!

1ον-> Εννά έβρει άλλον πιο μιτσή (αν δεν ήβρεν ήδη).
2ον-> Έσσιη τα κοπελλούθκια της, αλίμονο στις γυναίκες που δεν κάνουν παιδιά.
3ον-> Έσσιη ριάλλια να ταΪζει τους πιο τακκαρο-τάκκους του κόσμου.

Γι αυτό, μεν μαραζώνετε!!
@ @ @ @ @ @ @ @ @ @ @

Τι Θηβαίος, τι Βαζαίος, τι Αλκαίος...

Πάλε εννά ασχοληθώ με το θέμα "μπουζούκια - μουσική σκηνή - έξοδος", αλλά μεν νομίσετε ότι άλλο που το να φκαίνω, δεν κάμνω. Απλώς .. ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΑΓΙΑΣΩ!!

Είπα να κάμω το χατίρι της φίλης μου της Α. και να πάω να ακούσω τον Θηβαίο. Αν και πολλή διάθεση δεν είχα, σκέφτηκα ότι στην περίοδο σχιζοφρένειας που διανύω, ένας Θηβαίος θα κατάφερνε να μου κάτσει κάπως τα νεύρα με τις μελωδίες του (ο άνθρωπος αντικειμενικά "ράφκει" πάνω στην σκηνή).

Δεν υπολόγιζα όμως: Πρώτον ότι άμα κάθεσαι όπως την σαρδέλλα (σε ένα χώρο που χωρεί 200, αλλά έβαλε μέσα 300) τζαι ο λαιμός σου πρέπει να γυρίσει 180 μοίρες για να δεις την σκηνή, δεν βοηθά να ηρεμήσεις και δεύτερον και κυριότερον άμα έχεις στο διπλανό τραπέζι γεναικοπαρέα που ενόμισεν ότι επήεν στον Ρέμο αντί στον Θηβαίο, επίσης δεν μπορείς να απολαύσεις την μουσική. Μα τι φωτογραφίες εφκάλλαν η μια την άλλη, "εις υγείαν σου γειά σου", να χαχανίζουν μεγαλωφώνως (άμπα τζαι δεν τες ακούσουμεν) την ώρα που ο άλλος ο γέριμος προσπαθούσε χωρίς μουσική και με κλειστά τα μάτια (κόσμο του) να πει ένα ήρεμο, συναισθηματικό τραγούδι.

Άντεξα μιαν ώρα. Έδωκα 30€ για να αντέξω με το ζόρι μίαν ώρα.

Κανεί! Άλλη φορά το cd ττάππον, απλούμενη πάνω στον καναπέ μου! Ούτε να πιαστώ, ούτε με τη δίάθεση να θέλω να τριχομαλλίσω κάποιον...

Μια κυρία στα μπουζούκια

Για να πάω στα μπουζούκια πρέπει να ισχύει ένα από τα πιο κάτω: (1) Να είμαι καλεσμένη (2) Να είμαι καλεσμένη (3) Να είμαι καλεσμένη. Υπό άλλες συνθήκες δεν πατώ ούτε πόξω. Όχι γιατί δεν είμαι μουσικόφιλη. Το αντίθετο. Που ήμουν μιτσιά εβαστούσα το μικρόφωνο μπροστά που την τηλεόραση τζαι ετραγουδούσα το "J'aime J'aime La vie" της Eurovision, όντας σίγουρη ότι όταν μεγαλώσω θα εκπροσωπήσω κι εγώ την Κύπρο μας στο διαγωνισμό (αγγούρκα!) και θα γίνω πιο γνωστή που την Βίσση! (**πελλή εποτζοιμήθηκεν).

Επανερχόμαστε όμως στο θέμα.'Ημουν καλεσμένη να πάω στα μπουζούκια. Εσάστηκα, εστολίστηκα (αν και θα προτιμούσα να πάω με τες φόρμες), έβαλα φουστούδα τζαι καλτσόν (τι άβολη εφεύρεση!) και τα ψιλοτάκκουνα. Μπαίνουμε μέσα με τον χαρτωμένο, μας οδηγούν στο τραπέζι του καλέσματος και στρογγυλοκαθόμαστε. Από δε εκείνη την ώρα ως την ώρα που εφύαμεν, δεν εσταμάτησα να περιεργάζομαι το χώρο, ωσάν τον άνθρωπο στο Avatar(!). Μα τελικά κυκλοφορεί πολλύν καρακιτσαριό ρε παιθκιά! Μα που ζούν τούτοι ούλλοι; Κάτι πουκαμισούθκια στενά ανοικτά να φαίνεται η καδενούδα η γρουσή, κάτι ολοκότσιηνα φορεματούθκια ως τον κώλο, βαψίματα - στοτσσιάσματα, με πέντε δάκτυλα πάχος make - up, 50άρες με ξεκωλέξ ντύσιμο της αντροπής, τζαι ούλλοι τούτοι σε διαφορετικές παρέες να εξηγούμαστε. Για να μεν πάω στο τραγουδιστικό καστ.. Ένας τραγουδιστής που αλόπως είδεν την αρσενική Βανδή, κάθε φορά που έφκαινε στη πίστα να πει τα δικά του, άλλασσε τζαι ρούχα. Όχι μόνο πουκάμισο. Παντελόνι, σακκάκι, ζώνη (δεν αποκλείεται τζαι σώβρακο).

Τραγούδα τζαι να τραγουδήσεις, εδέησεν επιτέλους τζαι ο κόσμος να φκει στην πίστα να χορέψει. Τζιαμέ να δεις "εικόνες". Τελικά οι Κυπραίοι που φκαίνουν να χορέψουν στην πίστα είναι τριών κατηγοριών: (1) Οι "του show" (τζείνοι που αλλό λλίον να κάμουν τζαι καβάτζι προκειμένου να τραβήσουν την προσοχή του κόσμου) (2) οι "αντικριστοί" (χορέφκουν ανά διάδες και προτιμούν τους χορούς του τύπου "έλα συμπεθερά" και (3) οι "ίντα εφκήκα τωρά να χορέψω" που θα ήταν προτιμότερο να μείνουν καθιστοί στο τραπέζι τους, γιατί τζαι που ταράσσουν με αδιάφορη κίνηση στην πίστα, απλά πιάννουν το χώρο...

Να μην τα πολυλογώ, εζαλίστηκα να θωρώ το θέαμα, ας εν καλά η διπλανή μου κουτσομπόλεψε τζαι να κουτσομπολέψεις τα τεκταινόμενα επέρασεν η ώρα, ήρτεν η ώρα να φύουμε, ήρτα σπίτι μου, έβαλα τες πυζιαμούδες μου τζαι ετάβλαρα! (Φαντάζομαι ότι ώσπου να ξεβαφτώ, ο τραγουδιστής των μπουζουκιών θα είχε αλλάξει αλλό 5-6 φορεσιές ...)




Η φωτογραφία είναι άσχετη και ουδεμία σχέση έχει με την συγκεκριμένη βραδιά

Ρε δεν με κόφτει!

Εβαρέθηκα! Επιάσαν την, δεν την επιάσαν, εννά την συλλάβουν, δεν θα την συλλάβουν.. Θα λλιοστέψει εμένα η δουλειά μου αν την συλλάβουν; Θα πολλύνουν τα λεφτά μες τον λοαρκασμό μου αν την πιάσουν; Τι με κόφτει σε τελική ανάλυση; Τζείνη καλά θα την έσσιη μες την φυλακή. Μαμ, κακά και νάννι. Όπως τα μωρά! Τι ωραία! Με έννοιες, με βάσανα πλέον η ζωή. Εγώ θα συνεχίζω να νευριάζω που ο Διευθυντής μου εν λλίος, θα συνεχίσω να συγχύζομαι που μινίσκω 5 λεπτά που τη δουλειά τζαι θέλω 20 λεπτά να έρτω με το αυτοκίνητο το πρωί, τζαι θα συνεχίσω να μαυρολαόνουμαι που δεν έκοψε ο νους μου να πάω να κάμω μάστερ τον τζαιρό που έπρεπε στην Αγγλία, να κολλήσω κανενού πρίγκηπα του Μπρουνέϊ τζαι τωρά να έχω πέντε δουλικά να μου κάμνουν αέρα...