Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Μια κυρία στα μπουζούκια

Για να πάω στα μπουζούκια πρέπει να ισχύει ένα από τα πιο κάτω: (1) Να είμαι καλεσμένη (2) Να είμαι καλεσμένη (3) Να είμαι καλεσμένη. Υπό άλλες συνθήκες δεν πατώ ούτε πόξω. Όχι γιατί δεν είμαι μουσικόφιλη. Το αντίθετο. Που ήμουν μιτσιά εβαστούσα το μικρόφωνο μπροστά που την τηλεόραση τζαι ετραγουδούσα το "J'aime J'aime La vie" της Eurovision, όντας σίγουρη ότι όταν μεγαλώσω θα εκπροσωπήσω κι εγώ την Κύπρο μας στο διαγωνισμό (αγγούρκα!) και θα γίνω πιο γνωστή που την Βίσση! (**πελλή εποτζοιμήθηκεν).

Επανερχόμαστε όμως στο θέμα.'Ημουν καλεσμένη να πάω στα μπουζούκια. Εσάστηκα, εστολίστηκα (αν και θα προτιμούσα να πάω με τες φόρμες), έβαλα φουστούδα τζαι καλτσόν (τι άβολη εφεύρεση!) και τα ψιλοτάκκουνα. Μπαίνουμε μέσα με τον χαρτωμένο, μας οδηγούν στο τραπέζι του καλέσματος και στρογγυλοκαθόμαστε. Από δε εκείνη την ώρα ως την ώρα που εφύαμεν, δεν εσταμάτησα να περιεργάζομαι το χώρο, ωσάν τον άνθρωπο στο Avatar(!). Μα τελικά κυκλοφορεί πολλύν καρακιτσαριό ρε παιθκιά! Μα που ζούν τούτοι ούλλοι; Κάτι πουκαμισούθκια στενά ανοικτά να φαίνεται η καδενούδα η γρουσή, κάτι ολοκότσιηνα φορεματούθκια ως τον κώλο, βαψίματα - στοτσσιάσματα, με πέντε δάκτυλα πάχος make - up, 50άρες με ξεκωλέξ ντύσιμο της αντροπής, τζαι ούλλοι τούτοι σε διαφορετικές παρέες να εξηγούμαστε. Για να μεν πάω στο τραγουδιστικό καστ.. Ένας τραγουδιστής που αλόπως είδεν την αρσενική Βανδή, κάθε φορά που έφκαινε στη πίστα να πει τα δικά του, άλλασσε τζαι ρούχα. Όχι μόνο πουκάμισο. Παντελόνι, σακκάκι, ζώνη (δεν αποκλείεται τζαι σώβρακο).

Τραγούδα τζαι να τραγουδήσεις, εδέησεν επιτέλους τζαι ο κόσμος να φκει στην πίστα να χορέψει. Τζιαμέ να δεις "εικόνες". Τελικά οι Κυπραίοι που φκαίνουν να χορέψουν στην πίστα είναι τριών κατηγοριών: (1) Οι "του show" (τζείνοι που αλλό λλίον να κάμουν τζαι καβάτζι προκειμένου να τραβήσουν την προσοχή του κόσμου) (2) οι "αντικριστοί" (χορέφκουν ανά διάδες και προτιμούν τους χορούς του τύπου "έλα συμπεθερά" και (3) οι "ίντα εφκήκα τωρά να χορέψω" που θα ήταν προτιμότερο να μείνουν καθιστοί στο τραπέζι τους, γιατί τζαι που ταράσσουν με αδιάφορη κίνηση στην πίστα, απλά πιάννουν το χώρο...

Να μην τα πολυλογώ, εζαλίστηκα να θωρώ το θέαμα, ας εν καλά η διπλανή μου κουτσομπόλεψε τζαι να κουτσομπολέψεις τα τεκταινόμενα επέρασεν η ώρα, ήρτεν η ώρα να φύουμε, ήρτα σπίτι μου, έβαλα τες πυζιαμούδες μου τζαι ετάβλαρα! (Φαντάζομαι ότι ώσπου να ξεβαφτώ, ο τραγουδιστής των μπουζουκιών θα είχε αλλάξει αλλό 5-6 φορεσιές ...)




Η φωτογραφία είναι άσχετη και ουδεμία σχέση έχει με την συγκεκριμένη βραδιά

6 σχόλια:

  1. το κόλπο είναι να παίρνεις μαζί σου μαντιλάκια ντεμακιγιάζ. ξεβάφεσαι μέσα στο αυτοκίνητο τζαι διάς πιο γρήγορα μέσα στο κρεβάτι με τες πυζιαμούες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τζι εγώ ετραγουδούσα το "Ζιέμι Ζιέμι Λα Βι" της Σάντρας Κιμ τζι εφαντάζουμουν με μεγάλη τζαι τρανή
    καλά λαλεί ο Θεοφάνους ότι η Κύπρος φκάλλει (μόνο) μεγάλους τραγουδιστές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Ακούεται" μου Παβίλιον φάση ,
    επήα τζι εγώ πριν 2-3 εβδομάδες, "καλεσμένος" τζαι έτσι ήταν τζαι σιειρόττερα που την περιγραφή της πελλής που την πόρτα.

    Είντα εν είδετε τζαι κάποια κοπέλια να μπουκκώνουνται τον τσιάρον τζαι να τον "πίννουν" ωμόν απολαμβάνοντας τες μπυρούες τους πας το μπαρ νομίζοντας πως κάποιοι ένι ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κόρη Neerie; Είμαστε πολλές τούτες που ονειρεφκούμασταν να πάμε Γιουροβίζιον! Λαλείς να μαζευτούμε τζαι να στείλουμε συμμετοχή;

    Κκουλλά ακόμα μπουκκώνουν τα τσιάρα τον γιό μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εν ξέρω ακόμα αν το κάμνουν, αλλά τζείνη τη νύχτα ναι, τζαι φυσικά επίνναν τον "ωμό", είχαν τον για πιππίλλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή